allur er varinn góður - ef þetta á ekki að enda í geðveiki og dauða.....

Ég er að hugsa um að gera tilraun.
Og umvenda smáræði í lífi mínu um áramótin.
Það gæti orðið áhugavert.

Sjáið til.
Ég hef haft þann háttinn á - vegna innrætingar frá þjóðkirkjunni og skólakerfinu í heild sinni,  að þykjast vera yndisleg úti í samfélaginu - og eftir að hafa flúið bæði skólakerfið og kirkjuna af innri vanlíðan og byggt sjálfa mig upp að töluverðu leyti. endurlærði ég það því miður  aftur í sjálfshjálparsamtökum fyrir nokkrum árum, að maður ætti að gera sér upp hamingju innan um aðra svo þeim líði vel.
Og ekki ræða viðkvæm, hættuleg og ljót mál.
Alls ekki segja sannleikann og láta eins og allt sé súperfínt - alltaf.
Þetta heitir víst að vera jákvæður og í bata í einhverjum bókum.
Allt byggir þetta á svokallaðri "fyrirgefningu" sem er einhverskonar þegjandi samkomulag um að einhver megi meiða aðra - af því bara.
Að maður eigi bara að lifa hamingjusamur, sama hvað gengur á, brosa framan í heiminn og grjóthalda kjafti um fornar syndir og voðaverk.
Með þeirri einu undantekningu - að fólk má fá sér "sponsor" eða sérfræðing eða lækni eða prest og ræða þögguð mál við hann.

......................................................................

Stutta sagan af þessu máli er þannig - að ég prófaði þetta allt.
Það var fyrirfram dæmt til að mistakast með öllu.

Áttum okkur á staðreyndum.
Hvorki aðstandendur heildarútgáfu kristinna bókmennta á síðustu tvöþúsund árum, öll fyrrverandi og öll núverandi starfandi félög ásamt öllum félögum sem skráð hafa verið á markaði frá upphafi, enginn af læknastétt, lögfræðingastétt, prestar ellegar þeir félagar báðir Dauðinn og Djöfullinn - gætu þaggað mig.
Enginn getur þaggað mig.
Það er ekki hægt.

Þegar ég reyndi að vera "jákvæða heiða í bata" úti í samfélaginu gerðist tvennt.
Númer eitt.
Ég hætti algerlega að geta átt samskipti við opinbera fulltrúa yfirvalda.
Númer tvö.
Allt mitt ógeðfelldasta innra sjálf sprakk af hreinræktuðum viðbjóði á internetinu. Og hefur ekki stoppað síðan.

Þetta með jákvæðnina virkar mjög vel fyrir einhverja.
En ekki mig.
Maður er bókstaflega umvafinn af félögum - ef maður er jákvæða týpan.
Af því jákvæðta týpan,hún kvartar aldrei og verður aldrei sár.
Henni er aldrei misboðið.
Ever.
Jákvæðna týpan er líka vinsæl.
Maður er stöðugt umvafinn félagsskap.
Og það er mikið hlegið í djóki.

Andvarp.
En ég er bara svo agalega andfélagsleg að eðlisfari - að ég held að ég verði að snúa við.
Þetta virkar ekki fyrir mig.
Fyrirgefning þeirra jesúíta virkar ekki fyrir mig.
Það er út úr myndinni.

Kapút!

.....................................................................

Ég er að hugsa um að setja mér áramótaheit - og gera lífsstílsbreytingu.
Ég er að hugsa um að reyna að einangra mig algerlega félagslega.
Og hætta að hitta fólk nema bara í vinnunni og heima hjá mér.
Maður þarf víst að vinna líka.
En ég ætla líka ekki að svindla.
Og gera undantekningar frá nýju reglunni.

Það mun verða mjög erfitt að mörgu leyti.
Því ég er mjög vanaföst á hætti mína.
En ég ætla að dansa í gegnum það, þó það endi í bæði geðveiki og dauða.

Ég er nefnilega ekki svona yndisleg - eins og fólk vill að ég sé.
Og ég vil frekar vera ein - en þurfa að þykjast vera yndisleg og hamingjusöm innan um aðra.

Þannig fæ ég mikla og góða hvíld.
Ég held meira að segja að internetsturlið gæti batnað doldið við það.
Ef ég verð alveg and-sósíal.

Ég ætla allavega að reyna.
Gó ég.

Bæjó!

Bugun

Ég er svo þreytt.
Og ég finn svo til.
Það er ömurlegt.

..................

Á morgun verður annar dagur.
Svo kemur annar.
Og svo annar.
Og svo deyr maður.

Það er tími.

101

Það er föstudagur.
Það er allt með kyrrum kjörum.
Og kjör í kyrrþey.

Hvað um það.

Þennan dag þarf að gera einhvernveginn, og reyna að gera það sæmilega.
Andvarp.
Ég er sko alveg miður mín.
Ég ætlaði að hjálpa konu.
Hún var að fá gesti.

Og hún hafði nefnt þetta við mig - og ég sagði já.
Af því hafði þá lausa stund.
Og ég var sofandi um kvöldið þegar smsið kom og ég var sofandi þegar ég átti að vera að gera þetta.
Þetta var í vikunni.





Æj...
Ég er buguð.
Niðurbrotin.
Eyðilögð.

Og það er ekki hægt að laga það.
Aldrei.

Og það er eins og það sé svartur blettur á kríthvítri svuntu, sem klínist út ef það er komið við það.
Æj.

Eymd.

........................................................

Þetta hefur maður uppúr því að lofa.
Maður á að standa við það sem maður lofar.

Sá sem lofar - segir JÁ.
Svo mun ég gera.


Og það er ekkert svar að hætta að lofa.
Sá sem vill ekki lofa - honum er ekki treystandi.
Hann ætlar í skársta falli að mögulega hafa það af að nenna að kíkja á málin.
Eins og kennari með áfallastreytu.

Maður verður bara að girða í brók og gera yfirbót.
Nú þarf ég að gera yfirbót.

Megi faðir minn í Himnaríki verða mér innblástur í það verk.
Hann kunni á yfirbótina.
Það er kjarninn.

..............................................

Nú verð ég að gjöra svo vel og manna mig upp.
Hananú og skál í svart og sykurlaust.

Djúpúðga

Djúpúðga er þakklát.
Hún lærir.
Hún skilur.

Djúpúðgu eru færðir gullmolar.
Og eftir því sem Djúpúðga kroppar meira í gullmolana sína.
Þeim mun meira stækka þeir.

Djúpúðga á góða vini.
Trausta vini.
Sanna vini.

Djúpúðga á inni marga greiða.
Þunna og breiða.
Eins og Heiða.

Djúpúðga á til vara og aukalega fyrir vini.
Djúpúðga heyrir dýpra - þegar hún hlustar.
Og hún hlustar á alla.
Djúpúðga er þakklát og þreytt.

Djúpúðga situr og hlustar á alla.
Hún hlustar á alla í einu.
Hún hlustar djúpt og dýpra og kinkar kolli og drekkur orðin með vörunum.
Hún fær ókeypis fræðslu - alltaf.
Hún er þakklát.
Henni er kennt.
Af öllum.

Hún meltir það á meðan hún hlustar meir.
Og lærir.
Og gerir.
Og þakkar fyrir sig.
Og reynir að gera betur.

Það er eini tilgangur hennar.
Að læra.

Svo hún hlustar.

...................................

Þegar Djúpúðga situr í turni sínum í Friðarhúsi.
Í myrkrinu - í nóttinni.

Hlustar hún á Þögnina.
Djúpt og skilur.
Djúpúðga þakkar ekkert eins heitt - og Þögnina og Myrkrið.
Friðinn.

Umvefjandi sæng miskunnar.

Kveðja.
G Djúpúðga.

Hatturinn minn

Fólk er almennt hrifið af hattinum mínum.
Og hefur orð á því hvað hann sé fínn.
Og vill fá hann lánaðan til að taka selfí með hann.
Það hafa verið teknar óheyrilega margar selfís með þennan hatt.

Enda er hann gullfallegur, klæðir alla og hefur fagra og djúpstæða merkingu.
Sjáið til.
Hann er skreyttur með íslenska fánanum.
Fána Íslands.
Fána íslensku þjóðarinnar.

.................................................................

Það er bara ein gerð af fólki sem hatar þennan hatt.
Snýr uppá sig og hreytir í mig ef ég er með hann á höfðinu.
Þykir hatturinn minn ógeðslegur.

Þessi gerð fólks á þónokkuð sameiginlegt annað en að hata hattinn minn.
Og mig - þegar þau vita að ég ann því merki sem á honum er og skil hvað það merki merkir í það heila.

Þessi gerð fólks - eru nasistar.
Þeir hata sjálfstæðar þjóðir.
Einkum þó og umfram allt - hata þeir þó Ísland og Íslendinga.
Þeim þykja Íslendingar vera heimskingjar og aumingjar.
Þeim þykir bara fínt fólk - sem vill vera hluti af evrópu.
Allir aðrir eru fyrir þeim.

Sjáið til.
Þeir vilja sko hafa EINN FORINGJA - EITT RÍKI OG EINN GUÐ.
Þetta eru evrópusambands-aumingjar.
Eða nasistar eins og þeir eru líka kallaðir.

Nasistar eru fólk sem vill drepa alla sem vilja ekki vera með í evrópusambandinu þeirra.
Þeir hafa megna óbeit á allri menningu, séreinkennum, tungumálum og siðum og venjum.
Í þeirra heimi á bara að vera rómversk menning - af því að þeir hata alla aðra menningu.
Hún skal þurrkuð út.

Hvort sem það heitir Öskudagur eða annað.
Hér skal haldin satanísk hrekkjavaka - eins og rómverska hefðin vill.

.............................................

Hatta-hatararnir eru allir eins....
Grámenni og gufur upp til hópa.
Og leiðinleg.
Og hæg.
Og með innræktunareinkenni.
Mörg.

Þetta andskotans skítapakk - evrópusambandsaumingjarnir - sem hata Ísland, allt sem íslenskt er og aðallega fólkið......
.....eru sósíalistar.

Það er annað einkennismerki á nasistum.
Þeir eru allir sósíalistar.
Og halda að það sé fínt að lifa á skattgreiðslum annara.
Hópurinn þjáist af alvarlegum menntahroka og foringjadýrkun.
Einkum eru opinberir embættistitlar og kirkjutitlar líklegir til að gera þessa nasista graða.
Félgræðgi og níska einkennir þetta fólk líka.
Það hefur flest aldrei unnið ærlega vinnu - og ef svo ólíklega vill til að það hefur þurft að taka réttri hendi í rassgatið á sér - var það illa gert og metnaðarlaust.

Jú.
Sósíalískir þriðjaríkisperrar - eru allir nákvæmlega eins.
Hvort sem þeir koma frá hollandi, finnlandi eða Húnavatnssýslu.
Það er allt sama mannhaturs-pakkið og sjálftökuhyskið.

................................................................

Af því ég er alveg eins og Emma öfugsnúna - þegar kemur að lögum og reglu...
....ætla ég nú að fara að ganga meira með hattinn minn.
Og fá mér fleira í þeim dúr.
Ég mun líklega þurfa í Lundabúð til að kaupa það.
Skítt með það.
Það eru sjálfsagt þrjátíu slíkar í göngufæri.
Hnuss.

Ekki bara ætla ég að fara að ganga meira með hattinn minn.
Ég ætla að gera galdur með honum.
Og leggja fólk í einelti - sem gengur í ákveðinni gerð af klæðnaði.
Nasistaklæðnaði.
Ógeðsleppum.
Þriðjaríkistísku.
Smekkleysu og ljótleika á lokastigi.

Ég ætla að segja eitthvað reglulega persónulega níðandi um alla sem ég sé - sem klæddir eru í sjálflýsandi gulan endurskinsmerkjalit.

Það er mín kenning - frá og með núna - að það séu allt nasistar.
Og eigi skilið að vera lagðir í einelti - af konu með hatt.

Beisikk sjitt.
Lifi byltingin!

Vikuskýrzla.

Sunnudagur

Fór og snaraði fram morgunverði, átti spjöll og snaraði mér svo heim til syss.
Þar reyndi ég að merkja skírnartertu.
Það gekk voðalega.
En Ásgrímur Ari fór á hana.
Syss átti líka afmæli þennan dag - og þau komu öll keik úr kirkjunni og það var dásamleg veisla og dásemdarmatur.
Hljóp frá Vesturbæjarendum aftur uppá Snorrabraut í einum rikk og kastaði mér úrvinda niður í stólinn í þrjátíu mínútur sléttar.

Fór í hreingerningarjóga í Kramhúsinu í fyrsta skipti og sleppti mér alveg í ofsateygjum og mátti kenna á því í þrjá daga á eftir.
Sá dansara vera að æfa kúl strít-dens frá Ameríku.
Sem var kúl.
Kramhúsið er doldið kúl staður.
Það kemur þar kúl fólk.

Mánudagur.

Þetta var ánægjulegur dagur.
En samt mjög erfiður - orkulega.
Mikið að gera.
Og Sunnudagurinn var of erfiður.
Og langur.




Þriðjudagur.
Hann fór í verki og geðvonsku faman af degi.
En eftir hádegi bakaði ég eins og hundrað pönnukökur.
Af því að vinkona mín hafði misst bróður sinn - og vantaði smá aðstoð.
Hún hefur oft hjálpað mér - það var bæði ljúft og skylt að geta endurgoldið greiðana í gegnum árin, þó ekki væri með öðru.
Hún er góð kona.

Miðvikudagur.
Fór og vann á þremur stöðum.
Hvert öðru ólíkara.
Matur, þrif, æsingur og þögn.
Allskonar.
Ég kann vel við þannig daga.
Að sýzlast í ólíkum verkefnum.
Það örvar öll skilningarvitin og færir manni ólíkt fólk að díla við.

Fékk mér í staupinu fyrir kvöldmat - sem skilaði sér í einhverju örlítið meira spennandi en seríósdisk og uppgjöf.
Áfengi færir mér alltaf slatta af sköpunargáfu með - það er Suttungurinn í Sálinni.
Held ég.

Fimmtudagur.
Koðnaði ofan í rúmið mitt þegar ég kom heim úr vinnunni og svaf í átján tíma.
Með Jútúb í botni - með rannsóknarefni á gömlum gyðingahandritum.
Áhrif óþekkt að fullu.
Heheheh...

Föstudagur.
Halelúja.
Mikið var það nú ánægjulegur dagur í alla staði og ágætur.
Langþráð hvíld skilaði epsíkri orku.
101 var epískt skemmtilegur og kankvís með meiru og menn glaðir.
Ég náði í skottið á þjófnum sem stal veskinu mínu - og hundskammaði hann.
Hann er kjánaprik - sem þarf aðhald.
Það var heldur betur sinning á minni þann daginn og gleði í hverju horni.

Laugardagur.
Gleðigangan hélt að sjálfsögðu áfram - hún nær hámarki þann þrettánda á fullu tungli, en trommandi orka alheimsins með beintengingar við trommuna í brjóstinu, sólóaði í gegnum allan daginn í galdrafári.
Ég skrapp til Agnars vinar míns og kíkti á nokkrar skipateikningar og fékk að heyra áhugaverðar sögur um áhugavert fólk.
Agnar er alveg einstakur maður.
Hann veit allt um skip.
Það er svo einfalt.

Svo fór ég og vann eina vakt í sjoppunni og verzlaði sælgæti fyrir stórfé við það tilefni. Mig hlakkar til næstu viku. Ég get fengið mér sælgætismola á hverju kvöldi og sofnað með kúlusúkk og fílakúlur í hárinu.
Það er algjört mega kikk.

Svona var vikan mín.
Svolítið random - en góð og falleg - gagnleg og fræðandi - fjölbreytt og erfið.
Upp og niður. Fram og aftur. Annan hring.

Það er þannig sem maður dansar á línunni - eins og ballerína.

Sósíalistar eru að tapa

Sem er gott.

Bráðum verður kerfið tekið niður.
Og það verður grafið djúpt í jörðu.

Það verður aldrei brúkað aftur á Jörðinni.

Partíið er búið.

...............................................................


Ef þú ert ennþá að gæla við glóbal júníon kjaftæðið - þá skaltu hafa það á bakvið eyrað að þeir sem styðja við þá hugmynd og þeir sem styðja sameiningu í einhverju formi ENDA Í SNÖRUNNI EÐA ÞRÆLAVINNU.

Það er fólkið sem er að fara að tapa í þessu stríði.
Fólkið í flokkunum.

Fólkið í embættunum.
Fólkið sem framleiðir falskar rannsóknir og fólkið sem segir lygar í fréttum.

Þau og aðdáendur þeirra fara öll á bálið.
Meðvirknislaust.

Þau eru nasistar.
Það er vont fólk.

Vinnufíkn eða afkomuótti?

Ég finn til.
Ég vinn - og þessvegna finn ég til.
Það er sárt.

Ég vinn svo ég geti verið til.
Það kostar að vera til.
Ég skil það.

Ég vildi óska þess að ég hefði aldrei farið til læknis.
Þá væri heilsa mín ekki ónýt.

Ég vildi óska þess að ég hefði aldrei beðið neinn um hjálp.
Þá væri líf mitt ekki meira og minna ónýtt.

........................................

En óskir og bænir breyta engu.
Lífið er tími.

Hjá mér er það tími - þar sem ég vinn.
Og tími þar sem ég finn til.

Það er heilmikill tími.